طرفدار تراکتور را روی چشمتان بگذارید

با ورود تراکتور به لیگ برتر گویی خون تازه ای به رگهای مردم شهر تبریز و استان آذربایجان جاری شده است اما کیست که قدر اینهمه اشتیاق را بداند.جمعه شب تراکتورسازی در ورزشگاه یادگار امام تبریز میزبان راه آهن شهر ری بود و موفق شد با گل دقیقه آخر سه امتیاز ارزشمند را از حریف سرسختش بگیرد.اما جدا از نتایج خوبی که تراکتور از ابتدای این فصل گرفته – آمار دو برد ، یک تساوی و یک باخت برای تیمی که پس از چند سال دوری بار دیگر به لیگ برتر آمده نتیجه خوبی به شمار می رود- نکته قابل توجه اینجا است که حدود شصت هزار هوادار این تیم با حضور در ورزشگاه نقشی غیر قابل انکار را در پیروزی تیم محبوبشان ایفا کردند.

با ورود تراکتور به لیگ برتر گویی خون تازه ای به رگهای مردم شهر تبریز و استان آذربایجان جاری شده است اما کیست که قدر اینهمه اشتیاق را بداند.جمعه شب تراکتورسازی در ورزشگاه یادگار امام تبریز میزبان راه آهن شهر ری بود و موفق شد با گل دقیقه آخر سه امتیاز ارزشمند را از حریف سرسختش بگیرد.اما جدا از نتایج خوبی که تراکتور از ابتدای این فصل گرفته – آمار دو برد ، یک تساوی و یک باخت برای تیمی که پس از چند سال دوری بار دیگر به لیگ برتر آمده نتیجه خوبی به شمار می رود- نکته قابل توجه اینجا است که حدود شصت هزار هوادار این تیم با حضور در ورزشگاه نقشی غیر قابل انکار را در پیروزی تیم محبوبشان ایفا کردند.

این موضوع آنجایی بسیار جالب می شود که بدانیم در همان روز پرسپولیس بعنوان پرطرفدار ترین تیم ایران و حتی آسیا  تنها توانست پنجاه هزار نفر را به ورزشگاه بکشاند. پرسپولیسی که پس از هفته ها اجازه استفاده از تماشاگرانش را داشت . اینجا ارزش حضور تیمی مثل تراکتور سازی در لیگ برتر مشخص می شود. فوتبال بدون تماشاچی اصولا فوتبال نیست و باید نام دیگری بر آن نهاد به همین دلیل است که تیمهای صنعتی و بدون طرفدار را به این شهر و آن شهر می فرستند تا هرطور که شده بتوانند جمعیتی هرچند اندک را به ورزشگاهها بکشانند. اما تراکتور با بیش از پنجاه سال سابقه این پتانسیل را دارد که در تمام بازیهایش در لیگ این میزان طرفدار را همراه خود داشته باشد. اینها را بدانید تا خبرعجیبی که در این راستا وجود دارد بیش از پیش تعجبتان را برانگیزد.

ورزشگاه یادگار امام  در جایی خارج از شهر تبریز واقع شده است . با اینحال عاشقان تراکتور بر این مشکل فائق آمده و به سوی ورزشگاه می آیند اما نکته اینجا است که راه منتهی به ورزشگاه یک جاده خاکی و ناهموار است . این موضوع بشدت علاقمندان تراکتور را برای رسیدن به ورزشگاه با مشکل روبرو کرد. دوستداران تراکتور که اکثرشان روزه دار بودند ساعتها در ترافیک و دست انداز این راه معطل شدند تا مشخص شود که مشکل فوتبال ایران فقط و تنها فقط مدیریت است . در خارج از این مملکت برای اینکه دو سه هزار نفر را به استادیوم بیاورند انواع و اقسام جوایز نفیس را در نظر گرفته و کلی مزایا در نظر میگیرند آنوقت در ایران و در شهر تبریز شصت هزار نفر بدون هیچ چشمداشتی و فقط برای عشقشان می خواهند به ورزشگاه بروند و کسی نیست راهشان را آسفالت کند.. جای تاسف دارد . باید طرفداران تراکتورسازی را روی چشمشان بگذارند . انسان گاهی وقتها به شک می افتد که نکند کاسه ای زیر نیم کاسه باشد هرچند احتمالا روسای فوتبال خیلی از این مسائل سردرنمی آورند.